Vorige week hielp ik de buurman de stokken overeind te houden zodat hij ze vast kon zetten. Nu staan de bonenplantjes die hij elk naast een eigen strakgespannen touwtje plantte er verdord bij. Die paar nachten met vorst aan de grond konden ze blijkbaar niet waarderen.
Ik vind het sneu voor hem, maar ik heb op dit moment mijn eigen moestuinprobleem. Het net dat mijn babyplantjes beschermt tegen hongerige kauwtjes en duiven heeft iets te goed gewerkt. Een vogel is erin verstrikt geraakt en liet het leven, net naast mijn opkomende worteltjes. Met een geleende schaar, roestig en bot, probeer ik het stuk net waar het arme beest in zit los te knippen. Zonder de vogel aan te raken, natuurlijk. Na lang zagen, trekken en wrikken met de schaar, die die naam niet meer mag dragen, is het los. Ik loop met het lijkje, bungelend in het net en ver van me af, naar de container. ‘Het spijt me,’ zeg ik als ik de klep dicht doe. Dit kost me karmapunten.
Gelukkig gaat het met mijn erwtjes, bietjes, wortels, rucola en radijs wél voorspoedig. De dagen met afwisselend regen en zon hebben voor een groeispurt gezorgd. Ik zag zelfs al wat radijsjes voorzichtig boven de grond gluren. Helaas is ook het onkruid iets te enthousiast en omdat de meeste plantjes nu zo groot zijn dat zelfs ik ze herken, trek ik er met een gerust hart wat polletjes uit.
De vorige week gezaaide spinazie en bloemen laten zich nog niet zien. Bij de pootuitjes zie ik een paar dappere pogingen om te ontkiemen, maar echt hard gaan ze nog niet.’To plant a garden is to believe in tomorrow*‘, of volgende week.
Thuis staan er ook heel wat jonkies te trappelen van ongeduld. Dat hele ‘wennen op het balkon’ gaat ze goed af: de sla groeit flink. In de keuken staan tien courgettemonsters, kweekbakjes vol basilicum en verschillende soorten tomaten. Nog heel even wachten jongens, ná IJsheiligen mogen jullie je uitleven in de volle grond.
Ok. Ik praat nu zelfs al tegen planten. Kletsen met de katten, dat is tenminste nog sociaal geaccepteerd. Bovendien miauwen die af en toe nog terug en lijkt het gebabbel op een echt gesprek. Ik hou het maar op moestuinkoorts, de gezonde variant.
* Dat zei Audrey Hepburn dus.
Uitgelichte foto: J.F. Gabnor via Pixabay Helaas is dat nog niet mijn oogst…
--Natasja --> 