Alsof

Stop met oppoetsen, hou op met plamuren. Laat de gaten open en de rafels hangen. Lach niet alles weg, doe niet alsof. Alsof de scheuren niet bestaan. Alsof jij alles alleen kunt. Alsof. Want ondanks die glimlach en de extra drukte, ontstaat er altijd weer een nieuw scheurtje. Nét naast dat zorgvuldig weggewerkte rafeltje. Dus… Lees verder Alsof

Kijk mij aan

Iedereen doet maar wat. Leidt een leven vol zelfbedachte regels. Op weg naar wat we denken dat hoort. Ik bedenk wat ik verwacht. Van mezelf en van jou. Als ik voldoe, dan is het goed. Toch? Toch?! Zie je mij wel? Zie je hoe hard ik werk? Kijk naar mij! Nee, jij bent druk. Met… Lees verder Kijk mij aan

Ik wil iemand

Ik wil iemand. Iemand om de dag mee door te nemen. Iemand die de dingen anders ziet. Iemand die mijn rare gewoontes gewoon grappig vindt. Iemand die tandpastavlekken maakt in de wasbak en vuile sokken naast het bed gooit. Iemand die luistert als het nodig is en praat als het moet. Iemand met een schouder… Lees verder Ik wil iemand

Ik liep toch?!

Het wachten tot ik eindelijk mag duurt lang, ik wiebel heen en weer, strek nog maar eens een spier, dribbel op mijn plaats. Mijn kriebels worden afgelost door concentratie. Langzaam schuift startgolf drie naar voren, de bocht om, naar de start. Een minuut, een minuut, en de omroeper wil nog een keer onze handen zien.… Lees verder Ik liep toch?!

Goudvissen

Ze draagt goudvissen in haar oren. De prijs van de krijtstift zoekt ze op in de multomap op de toonbank. Grote, plastic goudvissen. Haar vinger glijdt langs een rijtje prijzen en stopt halverwege. De goudvissen wiegen zachtjes. Rustig slaat ze het bedrag aan op de ouderwetse kassa. De oranje goudvissen steken nogal af. "Dat wordt… Lees verder Goudvissen

Ik ben binnen

  Tussen de bomen hangt een deken van warmte. Zweet verzamelt zich in plasjes boven mijn wenkbrauwen. Nog één rondje. Mijn gejaagde ademhaling mengt zich met het gehijg achter me. Mijn haas heb ik laten gaan, dit is nu het tempo. Takjes knappen onder mijn voeten, brandnetels grijpen naar mijn enkels. Hier loop ik, ik… Lees verder Ik ben binnen

Bonustijd

Pastellaagjes kleuren de lucht, het is nog vroeg. De wereld is nog niet helemaal wakker en loopt op kousenvoetjes rond. Extra vroege uren voelen als een cadeautje: bonustijd. De nacht heeft mijn hoofd leeg en mijn lijf ontspannen gemaakt. Ruimte voor een nieuwe dag. Ik adem de rust in, sla het gevoel bewust op. Leg… Lees verder Bonustijd

Ongehoord

Rond en rond en rond en rond. Hij laat de trappers draaien, het fietspad glijdt onder zijn banden door. Vooruit, rechtdoor, daarheen. Hij staart in het niets, zijn gezicht naar voren gericht. Dat ontmoedigt haar niet. Haar verhalen spoelen als een hoosbui over hem heen, verzetten is zinloos. De woorden slaan tegen de zijkant van… Lees verder Ongehoord