Mijn stappen worden geteld door een app op mijn telefoon; hij telt ze per twee, het aantal loopt snel op. Tienduizend stappen is het doel, dat moet te halen zijn. Uit mijn achterzak steken een klein notitieboekje en een pen: het tweede doel van vandaag is observeren en vastleggen. Een beetje inspiratie op doen om… Lees verder Kijken in 14.415 stappen
Auteur: Natasja
Een stukje geschiedenis aaien
In een poging me te concentreren op het mailtje dat ik aan het typen was, staar ik strak naar de cursor op mijn beeldscherm. Ze staan er niet en ze leiden ook he-le-maal niet af, focus! Een plotselinge beweging in mijn rechterooghoek zorgt ervoor dat ik toch weer even spiek. Hij legt iets aan haar… Lees verder Een stukje geschiedenis aaien
Hoe een vierkant mij rustig krijgt
Ik start weer te snel, ondanks mijn voornemen om dat nu eens niet te doen. Zodra ik buiten sta, klinkt er in mijn hoofd een startschot en probeer ik direct in het juiste tempo te lopen. Een warming-up, inlopen, spieren warm maken, daar doe ik niet aan wanneer ik voor mijn vaste vijf kilometers ga.… Lees verder Hoe een vierkant mij rustig krijgt
Alsof
Stop met oppoetsen, hou op met plamuren. Laat de gaten open en de rafels hangen. Lach niet alles weg, doe niet alsof. Alsof de scheuren niet bestaan. Alsof jij alles alleen kunt. Alsof. Want ondanks die glimlach en de extra drukte, ontstaat er altijd weer een nieuw scheurtje. Nét naast dat zorgvuldig weggewerkte rafeltje. Dus… Lees verder Alsof
Kijk mij aan
Iedereen doet maar wat. Leidt een leven vol zelfbedachte regels. Op weg naar wat we denken dat hoort. Ik bedenk wat ik verwacht. Van mezelf en van jou. Als ik voldoe, dan is het goed. Toch? Toch?! Zie je mij wel? Zie je hoe hard ik werk? Kijk naar mij! Nee, jij bent druk. Met… Lees verder Kijk mij aan
Ik wil iemand
Ik wil iemand. Iemand om de dag mee door te nemen. Iemand die de dingen anders ziet. Iemand die mijn rare gewoontes gewoon grappig vindt. Iemand die tandpastavlekken maakt in de wasbak en vuile sokken naast het bed gooit. Iemand die luistert als het nodig is en praat als het moet. Iemand met een schouder… Lees verder Ik wil iemand
Ondertussen, in de moestuin
Vorige week hielp ik de buurman de stokken overeind te houden zodat hij ze vast kon zetten. Nu staan de bonenplantjes die hij elk naast een eigen strakgespannen touwtje plantte er verdord bij. Die paar nachten met vorst aan de grond konden ze blijkbaar niet waarderen. Ik vind het sneu voor hem, maar ik heb… Lees verder Ondertussen, in de moestuin
Art, Books and Coffee: twee kunnen véél meer dan een
'Geregistreerd in december 2011' laat het Twitterprofiel van Art, Books and Coffee weten. Meteen vastgelegd na een avondje enthousiast brainstormen over de voor ons perfecte combi: zij is van de kunst, ik ben van de boeken, en allebei drinken we graag een lekkere kop koffie of thee. Vorige week, toen zussie van een welverdiende vakantie… Lees verder Art, Books and Coffee: twee kunnen véél meer dan een
Art, Books and Coffee: het startschot!
Ik lag gisteren al rond 17 uur in mijn bed. Iets eerder weggegaan van mijn werk, want ik was al de hele dag niet lekker. Hoesten, keelpijn, pijnlijke klieren; de hele mikmak. Mijn hoofd had het kussen nog niet geraakt of ik sliep al. Rust, dat had ik blijkbaar even nodig. Rond kwart voor acht… Lees verder Art, Books and Coffee: het startschot!
Groene vingers kweken met een buurttuin
'Je moet je hart volgen', antwoordde mijn moeder op mijn vraag of ik me zou inschrijven voor een lapje grond van 15 vierkante meter. Ik twijfelde of ik genoeg tijd zou hebben, of ik het wel zou kunnen, of er überhaupt iets zou groeien/bloeien/oogstrijp zou worden. Maar het leek me zo gaaf: een eigen stukje grond… Lees verder Groene vingers kweken met een buurttuin