Hoe een vierkant mij rustig krijgt

Ik start weer te snel, ondanks mijn voornemen om dat nu eens niet te doen. Zodra ik buiten sta, klinkt er in mijn hoofd een startschot en probeer ik direct in het juiste tempo te lopen. Een warming-up, inlopen, spieren warm maken, daar doe ik niet aan wanneer ik voor mijn vaste vijf kilometers ga.…

Ik liep toch?!

Het wachten tot ik eindelijk mag duurt lang, ik wiebel heen en weer, strek nog maar eens een spier, dribbel op mijn plaats. Mijn kriebels worden afgelost door concentratie. Langzaam schuift startgolf drie naar voren, de bocht om, naar de start. Een minuut, een minuut, en de omroeper wil nog een keer onze handen zien.…

Hardloopkriebels verlies je niet zomaar (pfieuw!)

'What does not kill you, makes you stronger.' Oke, zo erg waren mijn hardloopblessures natuurlijk niet, maar in de drie weken dat ik mijn training voor de halve marathon moest stopzetten, maakte ik me wel zorgen of ik het hardlopen niet 'ineens' zou verleren. Onzin, dat weet ik, maar ik maakte me toch druk om…

Pas op de plaats

'Misschien was het lopen van een halve marathon überhaupt nog wat te hoog gegrepen voor je. Het was misschien toch wat te snel.' Terwijl ik langs de atletiekbaan stond te balen, omdat de blessure aan mijn hak ervoor zorgde dat ik de training na een half uurtje raar huppelen al moest verlaten, zorgde mijn hardlooptrainster…

Rust roest?

"Dit is waarom ik mijn doelen steeds bijstel en mijn grenzen op zoek: dat gevoel dat ik veel meer kan dan ik denk, de adrenaline die door je lijf stroomt wanneer je de eindstreep hebt gehaald en de overwinning die je op jezelf behaalt. Ik heb het gedaan en ben retetrots. Op naar de 21…

Gewoon doorlopen!

‘Ik moet toch nóg een keer naar de wc. Jullie ook?’ Ik hoor mezelf ratelen tegen mijn hardloopmaatjes en de ander mensen in de rij. Ik ben zenuwachtig, over een kwartier starten we en de vlinders in mijn buik oefenen fanatiek op het perfectioneren van hun duikvluchttechniek. Ik ben hier voor de Rokkeveense Dekkerloop: ik…

Even stil staan en achterom kijken

"Yes!", riep ik gisteren toen ik voor mijn portiek stond. Ik gooide zelfs mijn armen in de lucht. Een vrouw die haar hond uitliet lachte naar me, herhaalde mijn kreet en vroeg: "gehaald?". Trots vertelde ik haar dat ik zojuist hardlopend van mijn werk in Delft terug naar huis was gegaan: 8,6 kilometer in totaal.…